Время читать. Андрэй Федарэнка "Мяжа"
Вялікае задавальненне атрымліваю ад рамана-эсэ Андрэя Федарэнкі “Мяжа”. Чытаю яго нібы глытаю чыстюткую крынічную ваду. Я назваў бы гэты твор раманам-мазаікай – такія розныя ў ім успаміны і пачуцці складзены ў вялікае жывапіснае палатно. “Мяжа” не проста аўтабіяграфія, а а шматэмацыянальная хроніка таго, што (па выразу класіка) не прайшло, а запомнілася. Андрэю Федарэнку запомнілася многае. І гэта вельмі добра!
Кніга наша сучасніка-земляка мне напомніла іншую кнігу, вельмі падобную на гэтую – «Алмазный мой венец» Валянціна Катаева. Аднак калі ў рамане Катаева ўсе знакамітыя людзі закамуфліраваны мянушкамі і псевданімамі, у кнізе Федарэнкі ўсе героі не схаваны за літарарутнымі маскамі. І гэта выклікае яшчэ большую ціківасць і давер. Прачытайце кнігу нашага земляка Андрэя Федарэнкі! Пастойце разам з ім на мяжы паміж мінулым, сучасным і будучым…
Ю.Максіменка
Іншыя рецэнзыі на кнігу “Мяжа” — bellitaward.blogspot.com/2012/02/blog-post_12.html
Комментарии (0)
RSS свернуть / развернутьТолько зарегистрированные и авторизованные пользователи могут оставлять комментарии.